ارتفاعات در استان گیلان به دو قسمت رشته کوههای غربی و رشته کوههای شرقی تقسیم میشوند.
رشته کوههای غربی: این رشته کوهها شامل کوههای تالش، ماسوله، پشته کوه، هزار دره رود آستارا تا تنگه منجیل با جهت شمالی- جنوبی، به صورت چندین رشته چینخوردگی موازی نامتقارن است که گیلان را از استانهای اردبیل و زنجان جدا کرده و شهرستانهای آستارا و تالش نیز در قسمت دامنههای شرقی این کوهها جای گرفتهاند. کوههای مرتفع این بخش مشتمل بر کوه بقرو داغ* با ارتفاع 3300 متر و ماسوله داغ با ارتفاع 3050 متر است.
*داغ در زبان ترکی معنی کوه میباشد.
رشته کوههای شرقی: رشته کوههای شرقی ناهمواریهای دیلمان، لاهیجان، عمارلو و خزران را شامل میشود و به صورت چندین چینخوردگی موازی نامتقارن با جهت غربی- شرقی است که از دره سفیدرود تا کوههای استان مازندران گسترده شده است. شیب تند دامنهها به طرف دریای مازندران و شیب کم آن به طرف دره شاهرود است. از کوههای مهم این منطقه میتوان درفک کوه با ارتفاع 2705 متر، ناتش کوه و خشتچال را نام برد. در اثر فرسایش آبهای روان، درههای متعددی در این کوه به وجود آمده است.